EEE RAHATLAMA SIRASI BANA GELDİ!..

Breh, breh!.. Bir gözlemimi paylaşayım dedim, ortalık karıştı!.. İftiralar, hırslar, kinler, nefretler ortalığa saçıldı!.. Herkes eteklerindeki taşları döktü, rahatladı!.. Eee rahatlama sırası bana geldi!..

Ülkem sahte diploma, kimlik vs. skandalı ile çalkalanıyor… Hükümet yolsuzluk, hukuksuzluk, haksızlık iddiaları ile tavan yaparken, vatandaş ise ekonomik krizle boğuluyor, insanlar açlıkla, yoksullukla boğuşuyor… Keşan’da da ülkemdeki yolsuzluklar gündem olacağına, CHP kendi yolsuzluklarını paylaşıyor, kendi kendini karalıyor!..

CHP Genel Başkanı Özgür Özel, il il mitingler yapıyor ve çok geniş kitleleri bir araya toplayarak, mücadele veriyor, hükümete karşı muhalefetini layığı ile yerine getiriyor…

Bizimkiler ne yapıyor… Birbirlerini yiyor!.. Keşan’da iktidar CHP ama AK Parti’nin muhalefet bile yapmasına gerek yok, çünkü onlar birbirlerine karşı fazla fazla muhalefet yapıp, çarşaf çarşaf da yayımlıyor!..

Gazetecilik mesleğinde alaylı takımındanım… Ama Keşan’ın duayen gazetecisi Feyzullah Aktan ve oğlu Oğuz Aktan’dan çok şey öğrendim, tecrübe edindim… Önder gazetesinde çalıştığım dönemde, siyasi partiler adaylık açıklaması yapar ya da kongreleri olurdu, aynı partiden birkaç adayın peşpeşe açıklamaları ya da farklı partilerin kongreleri, gazetemizin aynı köşesinde, ilk önce kimin yapıldıysa ve kaç sütuna verildiyse, peşinden gelenler de aynı köşeden ve aynı sütunla yer alırdı… Bir siyasinin açıklama yaptığı gün çok büyük bir kaza olmuştu ve manşet olması gerekirdi ancak bir alt sütunda siyah çerçeve içinde 7 sütuna vermiş, siyasetçinin yerini değiştirmemiştik… Bir gazetenin siyaseten taraf olmaması gerekirdi ve gereği de yapılırdı… Biri bir konuda eleştiri yapsa, Feyzullah Amca ısrarla muhatabını bulmamızı ister, onun da eleştiriye karşı cevabının aynı gün altında yer almasını isterdi… Ancak gerek Feyzullah Amca ‘Kurt Kapanı’nı ben de köşe yazımı özgürce yazardık, bu gazetemizin habercilik anlamında tarafını bozmadığı gibi, yoruma dayalı yazılardı zaten… Gazeteciliği de masa başından yapanlardan değilim… Zamanın da itfaiyeden önce yangına, ambulanstan önce kazaya, jandarmadan önce intihar vakasının başında olur, ilk ipte ben görürdüm!.. Yıllarca pijama giyemedim, telsiz başımda her an vukuat olacakmış gibi eşofmanla sabahladım… Habere gitmek, haberi yazmak, sayfa düzenini yapmak, köşe yazmanın yanı sıra, gazeteyi katladım, üstüne dağıttım, bir tek basmasını yapamadım… Şimdi yaşlandım, ağırlaştım o başka!..

Dünkü köşe yazımda da, gittiğim CHP Keşan İlçe Başkanı Anıl Çakır’ın adaylık açıklamasında, gözlemlerimi yazdım… Asla gitmeden önce planlanmış bir yazı değildi, olamazdı, çünkü ben böyle bir tablo ile karşılaşacağımı bilmiyordum… Hatta sabah doktordaydım, öğleden sonra tekrar gidecektim, niyetimde 5-10 dakika görünüp, çıkmaktı… Ancak öyle bir noktada kaldım ki, çıkmam mümkün olmadı, mümkün olmayınca da gözlem yaptım, gözlerim bazı isimleri aradı, bazı partilileri aradı ancak bulamadı!..

CHP Keşan İlçe Başkanı olabilmek için bir aday da çıkar, iki aday da çıkar, 5 aday da çıkar… Nihayetinde ortaya bir sandık konulacak ve bu sandıkta herkes özgür iradesini kullanarak, tercihini yapacak… Hangi aday olursa olsun, herkesin bir arada olması dileğimi belirtmem, bugünün küskünlük zamanı olmadığını söylemem bu kadar mı birilerinin zoruna gitti!.. Zoruna gittiyse, zoru var demek ki!..

Bi beklersiniz, bundan sonra yapılacak adayların açıklamasına ne şekilde yer vereceğiz gözlemlersiniz, ondan sonra varsa kusurumuz, hatamız yazarsınız… Zaten biz internet gazetesiyiz ve birini alt köşeden fotoğrafsız birini manşetten verme gibi bir terciğimiz yok!.. Bütün haberlerimizi manşetten veriyoruz ve taraf değiliz…

Zamanında Keşan Belediyesine (ve şu anki mevcut başkan döneminde) yazdığım eleştiri yazılarından dolayı benim kalemim kırıldı, şimdi yazanlar keskin kalem oldu!.. Demezler mi adama; bu ne perhiz bu ne lahana turşusu diye!..

Çok şükür ki şimdi çalışan değil, patronum!.. Hiçbir haber ve köşe yazısı için ne geçmişte ne şimdi kimseden beş kuruş almadım, kimseden böyle bir teklif de gelmedi… (Sadece 2007 yılında Volkan gazetesinde çalışırken, bir STK Başkanı tarafından ‘çok güzel bir haber yapmışsınız!’, bir de siyasetçi tarafından da ‘Sürekli takip ediyorsunuz, masrafınızı karşılayalım’ denilerek para verilmeye yeltenildi, her ikisine de cevabım ‘Görevimizi, işimizi yapıyoruz, maaşımızı alıyoruz’ denilerek reddedildi… Patronum nur içinde yatsın rahmetli İbrahim Birsel‘e ilettiğimde de cevabı ‘İyi yapmışsın, doğru yapmışsın’ oldu…) İnternet sitemizde yer alan reklamlarımız ücretlidir, kimi esnafımız kurumlarımız kendi reklam verir, zaman zaman biz reklam verme durumları olup olmayacağını sorar, destek olmalarını isteriz… Çoğu zaman da özelden yazıp, vefat haberi bildiren vatandaşlarımız ‘Borcumun ne kadar?’ diye sorar, biz de ‘Bu reklam değil, haber ve vefat ilanlarımız ücretsizdir’ der, cevabımızı bu şekilde veririz… Bazı gazeteciler gibi de, gecenin bir yarısı ‘Neşe’ye reklam veriyorsunuz, bize de verin!’ diye, birilerini sık boğaz yapıp, gecesini zehir etmeyiz!..

Diyeceğim o ki; gazetecilik, tarafsızlık tartışılır ve ben dünkü yazımı tamamen kendi gözlemim, üzüntüm, kaygım nedeni ile yazdım ve birlik olmaya davet ettim… Bu kadar art niyet düşünüleceğini tahmin bile etmedim…

Neyse bu da bir tecrübe oldu ve kimin iyi kimin art niyetli olduğunu anladım!.. Bu arada; günlerdir çektiğim diş ağrısı nedeniyle günde kaç litre su içiyorum belli değil, hani yarış falan olursa iddialıyım bilesiniz!..

Ama yine tüm iyi niyetimle söylüyorum ki; kavganızı içinizde yapın, dışa vurmayın; kimi beğenmiyorsanız, tasvip etmiyorsanız da sandığa gömün… Ancak topluma birlik mesajı verin, aynı karelerde yer alın… Siz böyle yaparsanız partilileriniz hariç bu toplumun size güvenmesini, arkanızdan gelmesini beklemeyin!.. Al birinden, vur ötekine dedirtmeyin!..

Saygılar benden size; her şeyin çok güzel ve Cumhuriyet Halk Partisi’nin ülkemde de iktidar olması dileğiyle…