PARTİ İL VE İLÇE YÖNETİMLERİNİ GÖREVE ÇAĞIRIYORUM
ENEZ MEKTUBU/Ulaş DEMİRAY
Halk TV’de, 4 saat boyunca 6 Genel Başkan Yardımcısı’nı dinledim. Özetle önceki Anayasa’yı fazlaca hırpalamadan, istikrara, yasamaya, bağımsız yargıya dönük yeterli düzenlemeler yaptıkları anlaşılıyor. 6 parti günü geldiğinde Tayyip Erdoğan hariç AKP’lilerin bile HAYIR diyemeyeceği bir sistem üzerinde sanki aynı partidenmiş gibi büyük bir mutabakatla çalışıyorlar. Özellikle yargı sisteminde düşündükleri değişim önerileri tatmin edici, inandırıcı bir çalışma olarak önem taşıyor..
***
Ancak 4 saat boyunca gündeme gelen konular arasında YEREL YÖNETİM’lerle ilgili tek bir kelime dahi edilmemiş olması dikkatimi çekti. Artık demokratik sistemlerde KUVVETLER AYRILIĞI dendiğinde yasama, yürütme, yargının dışında YEREL YÖNETİM’lerle Merkezi yönetimin yetki ve görev sınırlandırılmasının anayasal bir çizgiye oturtulması büyük önem taşıyor. YÜRÜTME dendiğinde merkezi ve yerel olarak iki yürütme erkinden söz etmek gerekiyor. Çünkü bu ayrımın yeterince yerli yerine oturtulmaması siyasi arenadaki en büyük huzursuzluk ve çatışmaların nedenlerinin başında geliyor.
***
Artık Türkiye’nin ister tek adamla, ister parlamenter sistemle olsun tek merkezden yani Ankara’dan yönetilemeyeceğini görmek gerekiyor. Merkezi hükümet elbette yerel yönetimlerin üzerinde olmalıdır. Ancak bu üstünlük Yerel Yönetimler tarafından yapılması gereken görevlere merkezi hükümetin el koyması anlamına gelmemelidir. Merkezi hükümet; yerelde çeşme, okul, köy yolu, Selimiye Cami Meydanı, Organize sanayi Bölgesi, sahillerin kiralanması, kum ocağı işletilmesi, TOKİ falan gibi işleri bizzat yapan değil, yapanlara kaynak sağlayan ve onları denetleyen bir konumda olmalıdır. Merkezi hükümet; Milli Güvenlik, Dış Politika, Maliye, asayiş gibi konularda yoğunlaşmalıdır. Tüm ülkeyi kapsayan karayolları, barajlar, GAP gibi alt yapı projelerini yapan ve uygulayan bir konumda olmalıdır. Tüm kamu ya da özel kurumları için DENETİM işlevini yapacak şekilde örgütlenmelidir. Vatandaş hiçbir özel iş için Ankara’ya giderek Milletvekilleri Fatma Aksal ya da Okan Gaytancıoğlu’nu görmek, onlardan çözüm beklemek zorunda kalmamalıdır. Yerel yönetimler yetkilendirilip görevlendirilmeli, sorunlar sorunların olduğu yerde ve yerelde çözümlenmelidir. Aksal ve Gaytancıoğlu da bütün enerji ve zamanlarını, meclis lokantasında partilileri ağırlamak yerine yeni yasalar üzerinde çalışarak ve hem de yürütmeyi denetleyerek harcamalıdırlar.
***
Bunlar Ulaş Demiray’ın fantazileri değildir.. Bu anlayış, artık eyalet sistemi ile olsun, ya da üniter sistem içerisinde yerel yönetimlere geniş yetkiler verilerek olsun tüm gelişmiş ülkelerin kabul ettiği çağdaş bir dünya düzenidir. Güçlü parlamento gibi güçlü yerel yönetimler gerçekleşirse siyaset yolu ile hizmet etmek isteyenler için TEK YOL; seçilerek 500 kapasiteli TBMM ye, yani Ankara’ya gitmek olmayacaktır. Yereldeki İl ya da Belediye Meclisleri’nin önemi, cazibesi ve kalitesi artacaktır. Siyaset profesyonel bir uğraş olmaktan çıkacaktır. Kaldı ki Yerel Yönetimler demokrasinin beşiğidir. Demokrasi yerelde yeşerir.
***
Özellikle partilerin İl ve İlçe örgülerine, şimdiki ve eski Belediye Başkanlarına buradan sesleniyor ve onları göreve çağırıyorum. Bu sürece seyirci kalmayın. Katkı verin. Yerel yönetimlerin önemini üst kademelerinize sürekli hatırlatın. Asıl icraatın yerelde yapıldığından bahisle yerel yönetimlerin güçlendirilmesinin, yani hem parasal hem yasal yetki ve imkanlarının artırılmasının Anayasal güvence altına alınmasının önemini yazarak anlatarak parti genel merkezlerinin dikkatini çekin.
***
Bu Anayasa hazırlama sürecinde bir başka önerim de Hükümetlerin salt çoğunlukla güvenoyu almasıdır. Ancak güvensizlik oyunun 3/5 oranında nitelikli oy olması düşünülmelidir. Bu istikrarlı bir yürütme erki için çok önemlidir.
Umarım siyasetle uğraşmış ya da uğraşan herkesin bu konularda söyleyeceği sözü, önerisi vardır. Kendinize saklamayın, paylaşın.
